นิยามสำนวนจีน
ภาษาจีนเรียกสำนวนว่า 熟语 (สูอวี่) กลุ่มคำตายตัวที่ต้องใช้ร่วมกัน
ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงส่วนประกอบภายในได้ตามอำเภอใจ
และมักไม่อาจวิเคราะห์โครงสร้างได้ตามหลักประกอบคำทั่วไป
โดยสำนวนจีนแบ่งได้เป็นประเภทต่างๆ ดังนี้- 惯用语
สำนวนชนิดหนึ่ง
เป็นกลุ่มคำตายตัวที่เน้นใช้ภาษาพูดมาแสดงความคิดโดยรวม
ส่วนใหญ่เป็นความหมายในเชิงเปรียบเทียบ เช่น扯后腿 (ลากขาหลัง :
ใช้ความสนิทสนมพยายามดึงการกระทำของคนอื่นไว้)- 成语 วลี หรือประโยคสั้นตายตัวที่ใช้มาช้านาน
กระชับได้ใจความ ส่วนใหญ่มีสี่ตัวอักษร โดยทั่วไปจะมีที่มา
บางสำนวนเข้าใจความหมายได้จากอักษรที่ปรากฏ เช่น小题大做 (เรื่องเล็กทำเป็นเรื่องใหญ่)
บางสำนวนต้องทราบที่มา หรือพจนะอ้างอิงจึงจะเข้าใจความหมายได้ เช่น杯弓蛇影 (เงางูธนูในถ้วย :
เกิดอุปาทานกลัวไปเอง)- 俗语 วลีหรือประโยคตายตัวที่เรียบง่ายและแพร่หลาย
มีความสั้นกระชับและเห็นภาพพจน์ ส่วนใหญ่เป็นสำนวนที่เกิดขึ้นจากชนใช้แรงงาน
สะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์และความปรารถนาในชีวิต เช่น天下无难事，只怕有心人 (ใต้หล้าไร้เรื่องยาก
สำหรับผู้มีใจมุ่งมั่น)- 谚语 วลีหรือประโยคตายตัวที่แพร่หลายในกลุ่มชน
ใช้คำพูดที่เรียบง่ายสะท้อนเหตุผลอันลึกซึ้ง เช่น三个臭皮匠，赛过诸葛亮 (ช่างปะรองเท้าสามคน
สู้กับขงเบ้งได้ : หลายหัวดีกว่าหัวเดียว)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น